Het figuurtje in het midden is waarschijnlijk het jongetje zelf. Kinderen tekenen zichzelf meestal centraal. Links op het papier is vast zijn zusje. Het is belangrijk om te proberen de tekening te bekijken door de ogen van het kind die de tekening maakt. Alles wat er in de tekening naar voren komt, is de belevingswereld van dat kind.

Dit jongetje heeft gekozen om de figuurtjes met geel te tekenen. Geel heeft vele tegenstijdige betekenissen, maar als kinderen geel gebruiken duidt dat vaak op levendigheid en warmte. Hij ervaart dit waarschijnlijk in het gezin.

Een koppoter is een tekening van een menselijk figuur, waarbij de romp ontbreekt en voeten (soms ook handen) rechtstreeks aan het hoofd worden getekend. Rond 3,5-4 jaar ontstaan verlengde koppoters. Een verlengde van de romp begint voor te komen als het kind iets wat op een buik lijkt bij de benen gaat tekenen. Dat zie je duidelijk in deze tekening, kijk maar eens naar de cirkel bij de benen. Omdat het lichaamsbesef van het kind verandert, begint de nadruk lager te liggen. Het jongetje zijn tekenontwikkeling loopt samen op met zijn leeftijd, de tekening is leeftijdsadequaat. De cirkel van de koppoter is gesloten. (Alle cirkels in de tekening zijn trouwens mooi gesloten). Als een kind een gesloten cirkel kan maken, ziet deze het verschil tussen zichzelf en de buitenwereld, dat is fijn en belangrijk.

Het jongetje staat centraal op de tekening en heeft een grote lach op zijn gezicht. Hij heeft zichzelf iets groter getekend dan de andere figuurtjes en dat kan betekenen dat hij zich geliefd voelt. Zijn ogen zijn groot, hij kan alles goed waarnemen. Hij lijkt ontspannen en rustig te zijn.

Zijn armpjes heeft hij gespreid getekend, horizontaal, net zoals hij dat bij zijn zusje heeft gedaan. Dat duidt op het openstaan voor contact en contact willen maken met anderen en de wereld. Een van de belangrijkste relaties die een kind heeft, is de relatie binnen het gezin. Het gezin vormt namelijk de basis voor het kind en het is belangrijk dat de gezinsleden binnen het gezin contact maken. Dit betekent niet alleen dat je aanwezig bent en contact hebt in fysieke zin. Het betekent ook dat je verbinding maakt vanuit je hart en je gevoel en dat ze voelen dat ze er mogen zijn.

In de tekening zie je dat het jongetje het figuurtje rechts beneden aanraakt, ze staan het dichts bij elkaar en maken contact. Rechts beneden heeft vaak iets met (de archetypische) moeder te maken, met gevoel en voelen. De 4 haren van de moeder staan zowel verticaal als horizontaal naar links en rechts gericht. De horizontale lijnen kunnen ook armen voorstellen. Het verteld beide keren, dat het figuurtje contact zoekt en kan maken. Het zusje haar armen staan eveneens horizontaal en nodigen dus ook uit voor contact. De haren van haar staan naar boven gericht. Ik denk dat het jongetje hiermee aangeeft dat zij veel opneemt van wat er allemaal om haar heen gebeurt.

Het zusje en de moeder hebben geen gezichtsuitdrukking. Dat kan meerdere dingen betekenen. Het kan zijn dat hij geen tijd meer had of geen zin meer had om verder te tekenen. Het kan zijn dat hij niet goed kan pijlen hoe ze zich voelen. En wat ook nog het geval kan zijn, is dat hij wenst dat ze rustiger zijn en dus minder de aandacht trekken. Het jongetje heeft bij zichzelf geen haren getekend, het is net alsof hij in alle rust de dingen neemt zoals ze komen, maar ook erg kan genieten, dat zie je aan zijn grote glimlach. Het is een bijzonder jongetje dat meer waarneemt dan je in eerste instantie zou vermoeden.

De meeste haren heeft het jongetje bij het figuurtje rechtsboven getekend. Dit poppetje is vast zijn vader. Boven staat voor het denken. Haren staan van oudsher bekend als het symbool voor kracht. Denk bijv. aan Simson uit de bijbel. Haren staan ook voor mentale activiteit. Sterk naar boven gerichte haren, zoals bij dit figuurtje, zijn antennes, voelsprieten: op zoek naar contact met de kosmos en spiritualiteit. Het is net alsof dit figuurtje bovenin alles overziet en alert is. Dat wanneer het mis zou gaan, de vader een soort van opvangnet voor de andere drie wil en zal zijn. Dat voelt vast heel veilig bij het jongetje. Ondanks dat het figuurtje op de achtergrond staat in de tekening, komt hij gevoelsmatig naar voren als het hoofd van ’t gezin. Er wordt door hem goed gelet op de gang van zaken en hij neemt zijn verantwoordelijkheid zeer ernstig.

Het jongetje tekent het gezicht van zijn vader met een oplettende en gespannen blik. Zou het kunnen zijn dat het jongetje onbewust aangeeft dat zijn vader zich wel wat meer zou kunnen ontspannen? Zodat hij niet alleen op de achtergrond staat, maar ook meer op de voorgrond komt te staan? Op die manier kan zijn vader meer van zichzelf laten zien en wordt hij ook beter gezien. Daarnaast staat hij dan dichter bij de anderen, ziet hij meer van hen en raakt hij meer betrokken. Zo wordt de band sterker en dat is fijn voor iedereen.

Natuurlijk is elke tekening een moment opname. Wat het jongetje nu tekent is dat wat hij nu ervaart. Het kan zijn dat de volgende tekening van het jongetje weer anders is. Zouden er overeenkomsten te zien zijn in meerdere tekeningen, dan is het wel vaak wel iets om gehoor aan te geven.